صادرات مواد اولیه با نصف قیمت فروش در داخل کشور!

فرش ایرانی در تمام دنیا به حرف اول را میزند؛ چه به دنبال فرش ماشینی باشید و چه به دنبال فرش دستبافت اگر به دنبال بهترین کیفیت ممکن باشید باید سراغ نمونه‌های ساخت ایران بروید. تلاش فعالان بخش خصوصی در کنار تاریخچه غنی ایران در این حوزه، ایران را به یکی از برترین کشورهای تولید فرش ماشینی در دنیا تبدیل کرده است.

تولایی، نائب رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی کاشان و رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش ماشینی در گفت و گو با اقتثاد کویر اظهار داشت: ترکیه مصر و تا حدودی بلژیک از رقبای اصلی ما در تولید فرش ماشینی هستند، ولی فرش ماشینی تولید ایران به دلیل بهره وری، کیفیت و قیمت که در بازار جهانی دارد جایگاه خوبی نسبت به رقبای خود دارد. فرش ماشینی ایرانی به دلیل بافت ریز و ظریف که دارد بهترین محصول تولیدی در دنیاست که در کل جهان شهره بود.

وی درباره عمده‌ترین خریداران فرش ماشینی ایرانی نیز خاطر نشان کرد: فرش ماشینی ایرانی به دلیل نقش و نگاری که دارد مورد پسند مسلمانان در جهان است و خریداران ما در کشور‌های مختلف از استرالیا تا کانادا هستند، اما عمده‌ترین خریداران ما در کشور‌های همسایه، کشور‌های حاشیه خلیج فارس هستند.

رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش ماشینی گفت: اما با وجود این برتری کیفی گاهی در قیمت گذاری بازار را به رقبایی مثل ترکیه میبازیم؛ مثل فرش پلی استر که قیمت تمام شده محصولات کشور ترکیه پایین‌تر از تولیدات کشور ما است در حالی که مواد اولیه تولید این نوع فرش از پتروشیمی های کشور ما تامین می‌شود. اما چطور ممکن است محصولی که ما در آن برتری کیفی داریم و مواد اولیه آن از کشور ما تامین می‌شود گران تر از نمونه های خارجی باشد.

وی خاطرنشان کرد:‌ تولید کنندگان داخلی پلی استر حوزه نساجی را که مواد اولیه تولید این نوع فرش است تا دو برابر گران تر از کشورهای خارجی می‌خرند. عرضه در بورس به قدری پایین است که همواره مواد اولیه رقابت دو رقمی را تجربه می‌کند؛ چطور انتظار داشته باشیم محصولی که مواد اولیه آن با دو برابر قیمت کشورهای رقیب به دستمان میرسد توان رقابت در عرصه بین‌المللی را داشته باشد.

تولایی افزود: بررسی‌های ما نشان می‌دهد این موضوع فقط مربوط به این محصول حوزه پتروشیمی نیست و تولیدکنندگان محصولات پلاستیکی، لوازم خانگی، پوشاک و … هم همین مشکل را دارند. به نظر می‌رسد شرکت‌های پتروشیمی صادرات مواد اولیه را به فروش داخلی آن ترجیح می‌دهند و همین تولید کنندگان داخلی را تحت فشار گذاشته است. کار به جایی میرسد که گاهی واردات دوباره همان محصولی که صادر کردیم از خرید از داخل کشور به صرفه تر است.

حسین دور رئیس اتحادیه صنایع پایین دست پتروشیمی نیز در گفت و گو با اقتصاد کویر اظهار داشت: اگر آمارهای گمرک را بررسی کنید متوجه خواهید شد که محصولی مثل پری پرو پیلن یا pp دقیقا از همان گریدی که صادر شده مجددا وارد کشور شده است. عرضه داخلی محصولات پتروشیمی به قدری کم است که در بسیاری موارد واردات دوباره این مواد صرفه بیشتری دارد.

رحیمی، عضو هسئت مدیره تاپیکو نیز گفت: در حالی ظرفیت های پایین دست پتروشیمی خالی مانده که عمده سود و اشتغال زنجیره پتروشیمی به پایین دست آن مربوط می‌شود. توجه به صنایع پایین دست می‌توان عمده مشکل اشتغال و مشکلات ارزی ما را برطرف کند. ما مواد پتروشیمی را به مرحله‌ای میرسانیم که می‌تواند سود آور باشد و دقیقا در این مرحله آن را صادر می‌کنیم و این یک ابر چالش است.

این موضوع بر خلاف سیاست‌های اقتصادی دولت و متن قانون است. طبق ماده ۱۶ قانون صادرات و واردات، صادرات باید با رعایت اولیت در تولید انجام شود.